Etiketa diagnostikoak

Gizartean ez ezik, hezkuntza arloan ere, irakasleen artean etiketa diagnostikoak erabiltzen dira maiz, ikasle talde batzuen inguruan aldez aurretiko informazioa edukitzeko. Hauek, zenbaitetan abantailak dituen arren, desabantailak ere baditu, beti ere esaten diren moduaren, eta hartzaileak mezua jasotzeko arabera.

Abantailen artean, adibidez,  ikasle taldearen edota pertsona jakin baten aldez aurretiko informazioa edo informazio gehigarria  edukitzea izango zen, gerora, klasea antolatu, estrategiak aldez aurretik bilatu, erraztasuna eduki eta  ikasleen beharrak ezagutzeko, hauek asetzeko aukera izanik. Horrek guztiak, erosotasuna eta ziurtasuna ematen dio irakasleari, egoera aurreikusteko aukera baitu. Horrez gain, ikasleak taldekatzerako orduan, inklusioa bermatzeko errazagoa izango da. Aldi berean, etiketa diagnostikoak profesionalen arteko komunikazioa errazten du, eta laguntza taldeak osatu, programa zehatzak bermatu eta ekintza legalak azkartzeko.

Abantailak anitzak izan daitezkeen arren, ez gara ahaztu behar hauek dakartzaten desbanatailaz.  Aldez aurretik etiketa diagnostikoak jasotzea,  ikasleen arteko trataera desberdina eta konparaketak sortzen ditu, aurreiritziak eta horrek dakarren Pigmalion efektua deiturikoa, ikasle horrekiko itxaropenak mugatuz eta murriztuz. Hausnarketa,  behaketa, ikasleen aukerak eta garpena  mugatzen ditu. Gainera, etiketa hauek ia-ia betirako izaten dira, eta  normalean gure jarrera eta prentsamendua baldintzatzen dute. Horrenbestez, ikasle horrek dituen zailtasunak baino ez dira kontuan hartzen, haren gaitasuna eta alde positiboak baztertuz.  Gainera, askotan, diagnostikoak ez dira ondo egiten edo ez dira egokiak izaten, eta haurrak gela arruntetik kanpo mantentzeko erabiltzen dira, bazterketa eta bereizketa bultzatuz.

Bukatzeko, irakasleak izango garen heinean etiketen erabileren inguruko hausnarketa bultzatu nahi nuke. Lehendabizi, etiketa moduan erabiltzen ditugun hitzekin adi egon behar gara, eta ahal den neurrian hauek saihestu behar dira, pertsonak zein ikasleak beraien izenen bidez deituz.

Horrez gain, goian aipatu bezala, erabilgarriak eta aldi berean arriskutsuak izan daitezke. Eta azkenik, errealitatea subjektiboa den heinean, gure ikuspuntuak, gure balorazioa eta parte hartzea baldintzatuko du. Honen aurrean, aurreiritziak ekidin behar dira, pigmalion efektua deiturikoa era positibo batean erabili behar da eta nola ez, ikuspuntu hezitzailea momentu oro mantendu behar da.