"Uno más, uno menos" laburmetraian, protagonistak diren bi
emakume agertzen dira, Ana 40 urtekoa eta Lourdes 18 urtekoa, bien arteko
elkarrizketa oinarri delarik. Hasieran, bi emakume hauen arteko distantzia
handia bada ere, pixkana-pixkanaka, Anak, orain arteko izan duen pentsamendua
edo ikuspuntua aldatzen joaten da.
Lourdes, Down sindromea duen gaztea da, elkarrizketatua
izaten da. Gure gizartean gertatzen den bezala, Down sindromea edo bestelako
nahasteak edo urritasunak dituzten pertsonak etiketatuak izaten dira,
normalean, hauen gaitasunak gutxiestuz eta pertsona hauen duten sentimenduak
eta emozioak baztertuz. Lourdes, medikuntza ikasi nahi du, eta berak azaltzen
duen moduan, pertsona autonomoa da, egunerokotasuna normaltasunez aurrera
eramaten duena.
Beraz, gizarteak duen pentsamendua aldatzeko garaia dela
uste dut, pertsona hauekiko mespretxua eta bazterkeria alde batera utziz.
Pertsonak dira, zenbait egoeretan zailtasunen bat dituztenak, eta gure
eginkizuna zailtasun hauek gainditzen laguntzea izango da.
No hay comentarios:
Publicar un comentario