Aurreko egunean, "El
circo de las Mariposas" laburmetraia ikusteak, ideia nagusi batzuen inguruan hausnartzea
sorrarazi zidan, hurrengo lerrotan azaltzen saiatuko ditudanak:
- Pertsona guztien gaitasunak goraipatze eta etiketen erabilera ekiditzea
Pertsona bakoitzak
dituen zailtasunak, premiak edo beharrak edozein izanda ere, horren gainetik,
gaitasunak ditu. Baina batzuetan, etiketen erabilera dela eta, beharretan edo
zailtasunean baino ez gara adi egoten, pertsona horrek dituen gaitasunei arreta
jarri gabe. Gainera etiketa horien ondorioz, pygmalion efektua deritzona
sortzen da, hau da, zutaz pentsatzen dutena, sinestera heltzea. Azken finean,
pertsona bakoitzak gaitasun batzuk ditu, eta hauek indartzen saiatu behar gara,
hauetan sinetsiz premiei eta zailtasunak
gaindituz.
Bestetik, laburmetrai hau agerian usten du nola dena
lortu ahal den, baina horretarako gainontzeko eta ingurunekoek motibatu behar
gaituzte eta gure gaitasunetan sinetsi behar dute, zenbat balio eta
edozertarako gai garela gogorraraziz. Batzuetan,
beste batek animatzea eta gogoraraztea behar dugu, besterik ez. El circo de la Mariposas laburmetraian,
hau guztia era hunkigarri batean islatzen du. Hemengo protagonista, gainditze
pertsonala eta munduan toki bat aurkitzeko gogoa erakusten du, besteen aurrean,
gai dela erakutsiz.
- Besteenganako hurbiltasuna
Gainera, premiak edo zailtasunak dituzten pertsona bat,
besteekin harremanak izaten ohituta ez dagoena, norbait gehiegi hurbiltzean, beldurtu edo egiten da. Hori
dela eta, besteei nola hurbildu jakin
behar dugu, batzuetan, hurbiltasun hori gehiegizkoa baita. Gainera, hurbiltasun
horretarako, beste pertsonaren konfiantza bereganatzea ezinbestekoa da, eta
hori poliki-poliki eta lasaitasunez lortzen den zerbait da, hots denborarekin.
Horretan, pertsonen jarrerak ere eragina izango du eta besteengana hurbiltzeko
estrategia ezberdinak erabili behar ditugu.
- Gauzak normaltasunez azaltzearen garrantzia
Azkenik, garrantzitsua iruditzen zait aipatzea, gauzak
normaltasunez azaltzearen garrantzia. Pasarte batean, ume batek, gorputz
adarrik ez duen gizonari, hots, protagonistari, zer gertatzen zaion galdetzean, amak izutu
egitean da, eta umeari isiltzeko esaten dio. Nire ustez, bizitzako gauzak
guztiak, normaltasunez azaldu behar dira, baina inoiz ez saiatu ezkutatzen.
Aurreko guztia laburtzeko asmoz, laburmetraian behin
baino gehiagotan errepikatzen den esaldiarekin amaituko dut
"Cuanto más dura
es la lucha más glorioso es el triunfo"
No hay comentarios:
Publicar un comentario