"Profesor Lazhar",
Philippe Falardeauk (2011) zuzendutako filma da. 2011 urtean, urteko 10
pelikula onenetarikoa izan zen eta Oscarretarako izendatu zuten, ingelesa ez
den hizkuntza hoberena bezala.
Montreal-ko ikastetxean
gertatutako egoera larri bat eta gero, Bashir Lazhar, atzerritarra den
irakaslea, bere buruaz beste egindako irakaslea ordezkatzeko heltzen da
eskolara. Laster, lehenengo tirabirak sortzen dira, Bashir-ren metodoak direla
eta. Izan ere, beste kultura batetik dator, eta gauzak egiteko beste era edo
metodologia batean sinesten du. Hau da, ikastetxearen ikuspuntuaren era sistema
berriaren arteko desorekak agerian geratzen dira, eta hasiera batean,
errespetatzen dituen arren, azkenean, arauak apurtu egiten ditu.
Lazhar ingurune kultural
eta pedagogiko batera heltzen da, non umeak errealitatetik babestuak dauden.
Handik gutxira konturatzen da, ezin duela haiekin hitz egin benetan larritzen
dieten gauzaz, ezin duela ezta ikasleak ukitu ere. Esan bezala, Lazhar arauak
errespetatu saiatzen da, baina gero eta gehiago kostatzen zaio hauek
jarraitzea.
Iristean, debekatuta
dauka, gertatutako egoera tragikoaz hitz egitea, baina Lazharren helburua umeak
benetan laguntzea denez, honetaz arduratzen da. Laster hasten da, haurren
garapen emozionalei garrantzia ematen, ikasleenganako hurbiltasuna areagotuz.
Azkenik, irakaskuntzaren
eta hezitzearen arteko lehia dago,
Lazharr-ek ikasle baten gurasoekin izandako elkarrizketa batean islatzen
dena.
“Queremos que se dedique a enseñar, no a educar a
nuestra hija“.
Pelikula honen bidez
aditzera ematen da, hezkuntza ez dela akademikoki prestatzea, baizik eta
pertsonen garapen integrala sustatzea, familiak prozesu horren parte delarik .
Hau guztia esanda,
garrantzitsua da azpimarratzea, gizarteak aurrera egiten duen bezala, hezkuntzak ere bide horretatik jarraitzeko beharra du. Beraz, Lazharren metodologia
haurrak hezteko modu egokia dela uste dut. Izan ere, Hezkuntza prozesu osoan,
eta Haur Hezkuntzan bereziki, umeen garapen integrala bultzatzea da xedea, eta
horretarako errealitateaz kontziente izan behar dira. Horretaz gain,
afektibitatea lantzea oinarri-oinarrizkoa izango da, oinarri afektibo egokia ez
duen harrak ez izango baitu garapen egokia garatu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario